• Click to open image! Click to open image!
• Click to open image! Click to open image!
• Click to open image! Click to open image!
• Click to open image! Click to open image!
• Click to open image! Click to open image!
• Click to open image! Click to open image!
• Click to open image! Click to open image!
• Click to open image! Click to open image!
• Click to open image! Click to open image!
• Click to open image! Click to open image!
• Click to open image! Click to open image!
• Click to open image! Click to open image!
• Click to open image! Click to open image!
• Click to open image! Click to open image!
•  

Vrijdagochtend vroeg opgestaan. Na een voorspoedige treinreis naar Schiphol, een vrijwel probleemloze 12 urige vlucht rechtstreeks naar Singapore (enkele minuten flinke turbulentie net op het moment dat we koffie en sinaasappelsap gepresenteerd kregen). In het vliegtuig werden we vrijwel constant beziggehouden, dan weer een warm vochtig doekje om je een beetje op te frissen, dan weer een maaltijd, even later een reep Toblerone etc. etc. Je kreeg bijna geen tijd om een film compleet af te kijken.

Aankomst in Singapore om 6 uur in de ochtend (6 uur tijdverschil (later) met Nederland). Als we het vliegtuig verlaten is het even schrikken. Het lijkt wel of je een warme deken krijgt omgeslagen. En dat om zes uur in de ochtend. Vanaf het vliegveld met de taxi rechtstreeks naar het vooraf gereserveerde hotel. Onderweg allemaal mannen en vrouwen die bezig zijn met hun ochtendoefeningen. Soms enkelen bij elkaar, vaak flink wat tientallen. Alles schoon, geen papier of ander ander afval op de straten. Na aankomst in het hotel: de vakantie begonnen met enkele uurtjes slapen.

Heel Singapore staat in het teken van de F1 die dat weekend in de stad wordt verreden. Het circuit is duidelijk herkenbaar, hoewel we er niet echt bij konden komen (998 Singapoorse Dollars, zo'n 500 Euros, ging iets boven ons budget), het is helemaal sterk verlicht omdat de wedstrijd in het begin van de avond wordt verreden. Tijdens een boottochtje varen we er onderdoor en horen we boven ons Hamilton (of was het toch Schumacher) langskomen. Bij de Japanner eten we de eerste avond het F1-menu.

In Singapore flink wat gewinkeld. Er zijn heel veel grote winkelcentra waar vrijwel alles te koop is. Electronica is goedkoper als in Nederland, het verschil is toch niet echt zo groot, maar we wachten eerst Maleisie maar eens af voordat we ons geld uitgeven, op de terugtocht zijn we nog even in Singapore, dan kunnen we eventueel de laatste vakantiecentjes nog uitgeven.

Genoten van het uitzicht op de oude (lage) en nieuwe (hoge) gebouwen langs het water. Fraaie architectuur.

Na twee nachten van Singapore met de 4 uur durende bus naar Melakka, een geliefde plaats voor de mensen uit Singapore. Dat zag je ook aan de grens, tientallen toegangspoortjes die waarschijnlijk alleen in het weekend gebruikt worden. Toen wij er langs kwamen was het uitgestorven. De grensdoorgang van Singapore was snel geregeld alleen kwamen we er, toen we aan de Maleisische kant van de grens weer in de bus zaten, achter dat onze bagage nog aan Singaporese kant stond. Men deed gelukkig niet moeilijk een vriendelijke lach en wat korte sprintjes waren voldoende om onze bagage die gewoon op de stoep stond, op Maleisisch grondgebied te krijgen.

Melakka is een oud koloniaal "dorpje" met nog enkele oude gebouwen van Portugezen en Nederlanders. In een kerkje boven op een heuveltje waren tientallen "Nederlandstalige" grafstenen te bewonderen. Ik heb ze allemaal gefotografeerd, dus als je ze wil zien, laat het maar horen. Verder hadden ze er nog een groot huis staan met de naam "Stadthuijs" en dat is toch echt geen Maleisisch. Veel musea (waar we niet naar toe zijn gegaan) in fraaie opgeknapte oude panden. Een oude wijk met veel tempels, enkele leuke terrasjes, etc. etc. Heel gezellig, maar waarschijnlijk in het weekend (waarin de prijzen van hotels omhoog gaan) ietsjes te druk.

Twee nachten geslapen in het Aldy-hotel. Fraaie kamer, verrassend uitgebreid ontbijt. Jacuzzi op het dakterras. Juist, dat we ook niet gebruikt hebben. In een van de grote winkelcentra komt Lily met het idee om een klein vakantie-computertje te kopen. Daar kon ik het natuurlijk niet mee oneens zijn, helemaal niet. Na enig vergelijkend warenonderzoek een 10 inch Acer computertje gekocht dat makkelijk in de rugzak past. Dit mailtje is een van de eerste resultaten. Tot nu toe pas een klein minpuntje (tenminste straks in Nederland), er zit zo'n grote Engelse driepoot-stekker aan. Straks na thuiskomst dus even bij de Handyman langs.

Met de bus, 6 uur, naar Ipoh. Lily had gelezen dat er een kasteel zou staan. Dus altijd een leuk uitstapje Het verhaal klopte echter maar half. Kellies castle is namelijk een nooit afgebouwd huis, dat door zijn grootte kasteel wordt genoemd. dat hoeven we dus niet te zien. In Ipoh blijven we dan ook maar een nacht. We slapen in een prachtig oud Treinstation-hotel. Men verhuurt er echter ook kamers voor 4 uur. Dat klinkt wat minder. Dat betekent meestal dat ze er ook ... je weet wel....Als ze maar niet al te veel herrie maken.

Ipoh is duidelijk niet echt op toeristen ingesteld. Oude gebouwen zijn wel mooi opgeknapt en in gebruik door de overheid, maar verder is er niet veel te beleven. Behoudens de verschillende grote winkelcentra dan.

Goed geslapen, iets minder ontbijt.

Om tien uur met de bus naar Penang. Zonder noemenswaardige problemen, of het moeten de bijna standaard overstap-perikelen zijn. Op de grote busstations wordt vrijwel altijd gekeken of de passagiers van verschillende bussen bij elkaar geplaatst kunnen worden. Dat is dus opletten, want wij begrijpen meestal niet wat er bedoeld wordt als eea in het Maleisisch wordt uitgelegd. Tot nu toe is het steeds goed gegaan.

Uiteindelijk in Georgetown op Penang beland. Nog steeds Maleisie. Eerst een vliegtuig geboekt (en de planning wat aangepast omdat de andere vluchten reeds volgeboekt waren) van Penang naar Jakarta (Indonesie). Daarna een hotel gezocht. Ikke (Kees) had mijn zinnen gezet op het Eastern & Oriental Hotel. Ietwat (nou ja, flink wat) boven ons dagelijkse budget, maar wel prachtig. Met uitzicht op de ietwat onrustige zee, wat misschien wel te maken heeft met de Tsunami's en aardbevingen wat verder weg, waar we gelukkig geen last van hebben. Om eea te kunnen bekostigen hebben we de eerste avond maar een goedkoop 5-gangen diner genomen. RM 30 per persoon (Maleisische Ringits, dus delen door 5).

Wil je iets meer weten over ons huidige hotel, moet je kijken op: http://www.e-o-hotel.com , let niet op het muziekje, dat hebben wij niet uitgezocht hoor). Wij zitten in de "goedkope" Deluxe kamer, een nacht is het noodzakelijk dat we verkassen naar een Georgetown kamer. In onze huidige kamer hangt in de kast de sari klaar, ieder zijn eigen wastafel, inclusief badjas, eigen internet aansluiting, in bed keuze uit 4 verschillende soorten kussens, etc. etc. Mag toch wel, zo af en toe.

Dus dinsdag (van onze tweede week) naar Jakarta. ergens op Indonesie zullen we wel weer wat van ons laten horen.

Enkele losse opmerkingen:

We leren weer hoofdrekenen: bedrag delen door twee (Singapoorse Dollars naar Euros), delen door 5 (van Maleisische Ringits naar Euros) en delen door 15000 (afgerond) voor het omzetten van Indonesische Roepies naar Euros.

Wat een mengelmoes van culturen. In de steden vaak in een straal van enkele honderden meters centra van hindoes, boedhisten, christenen en moslims naast elkaar. En dat meestal zonder problemen voorzover wij dat konden beoordelen.

Wat lopen we in Nederland toch weer achter met de automatisering van het dagelijks leven. Parkeerwachters met apparaatjes om online te kijken of parkeervergunningen geldig zijn. Indien niet dan kunnen met hetzelfde apparaat foto's gemaakt worden als bewijs van de geconstateerde overtreding. Taxis waarin je met creditcard kunt afrekenen.

Nieuwste trend: relaxstoelen, van een soort paardezadels tot uitgebreide fauteuils. Je komt ze overal tegen.

In Singapore en Maleisie overal MacDonalds. Mogelijk nog maar dan in Nederland. Elk groot winkelcentrum (en die zijn er veel) heeft minstens een vestiging soms zelfs meerdere. Lekker makkelijk omdat ze vrij te gebruiken WiFi hebben, net zoals bij de vele vestigingen van Starbucks.

Andere nieuwe trend (in Ipoh): fietstaxi's met complete (plastic) bloementuin-versiering incl. je favoriete muziek op zo'n volume dat de halve stad er van mee kan genieten. Zo hoorde je ruim van te voren dat de Michael Jackson fietstaxi langs zou gaan komen inclusief (in de avond) knipperende verlichting en complete bloemstukken. Deze fietstaxi was zeer populair. De Beatles-fietstaxi was iets minder populair.

Koud, koud, wat is het hier toch koud. Lily kan het bijna nergens anders over hebben. Als we hadden geweten dat het hier zo koud zou zijn, hadden we misschien wel iets anders gedaan. Uiteraard hebben we het nu over airco's in de verschillende hotels, die meestal toch iets te koud zijn afgesteld naar de smaak van Lily. Gelukkig zijn ze meestal wat warmer in te stellen, maar wat een luxe-probleem.